пра сьмерць Літвы,
напісаны Адамам Клакоцкім у Ліпнішках
па дарозе на Вільню
Час гуляецца з тварамі і нябытам
Душа набывае форму маўклівых прысадаў:
Па якіх ідуць на сваю Галгофу
Ксёнз Робак, сьляпая Марыля
Арфэй, Густаў, Анджэй Тавяньскі Гільгамэш,
Шапэн, граф Суліма-Заблоцкі...
Вечар Літвы: нібы кулі ноч рассыпала зоркі
Зьверы на ўсіх шляхох: што нам застаецца?
Сны
ды магія словаў, што забылі прачнуцца