ФРАНЦУСКАЯ РЭВАЛЮЦЫЯ
Вершы з аптымістычным фіналам
1.
Француская рэвалюцыя —
на апошнім паверсе музэю Карнавале,
маўляў, найвышэйшая кропка
парыскай гісторыі,
што абудзіць і самых сонных наведнікаў.
Дзьве статуі — Свабода і Роўнасьць.
Грудкі Роўнасьці
прыкрытыя тканінай аднолькава.
Карціна з руінамі Бастыліі.
У наступнай залі — падрабязны макет Бастыліі.
(Рукамі не чапаць — глядзі папярэдні экспанат.)
Рэспубліканскі тэрмомэтр
у фрыгійскім каўпаку.
Патрыёт з адарванай правай рукой
робіць эфэктны жэст левай.
На іншай карціне іншыя патрыёты
сьпяваюць патрыятычную песьню.
Словаў не чуваць.
Шарлота Кардэ, з кінжалам.
Жан-Поль Марат, з ваннай.
Максыміліян Рабэсп’ер, з Дантонам.
Людовік XVI, з Марыяй-Антуанэтай.
Марыя-Антуанэта, у жалобе па мужы.
Галава Марыі-Антуанэты.
Цацачная гільятына.
Можна ўжываць замест мышалоўкі.
Шмат рэвалюцыйных лёзунгаў.
Можна ўжываць замест бясплатнага сыру.
Дэклярацыя правоў чалавека і грамадзяніна.
«Людзі нараджаюцца і застаюцца
свабоднымі і роўнымі ў правах».
Я памылкова прачытаў па-француску:
«нараджаюцца і паміраюць».
У музэйнай крамцы — пазл з Марыяй-Антуанэтай.
54 кавалкі.
Можна прыстаўляць і адстаўляць
ня толькі галаву.
Рэвалюцыйны посуд. Фаянс.
Набор талерак з дэвізам: «Свабода або сьмерць!»
Смачна есьці!
2.
У садку насупраць музэю
трахаюцца два сабачкі,
гаспадары ўсё ніяк ня могуць
расьцягнуць у розныя бакі.
Нічога цікавейшага ў музэі
я ня бачыў.