Парыж-Дыснэйлэнд

* * *

я куплю ў букініста гадзіну парыскага сну

сорак восем хвілінаў сьпякоты й дванаццаць залевы

каб, накрыўшыся мапай, бы коўдрай, гадзінку адну

паварочацца з правага берагу Сены на левы

аблажУ ўсе музэі, аблАжу бульвары й сады

захаплю ўсе кнігарні, уброд перайду ўсе фантаны

трохі сонца ў бутэльцы халоднай парыскай вады

ўставіць зь першай цытаты й гатовы турыст апантаны

sous le pont Mirabeau буду качкам сьпяваць пра любоў

і паўпляшкі найлепшай гарэлкі пакіну клашару

круасанамі сьвежымі буду карміць галубоў

гэта сон, паўтараю, чаго ні прысьніцца на шару

па жалезных прыступках Парыж пакідае зямлю

і зьнікае ў сьвяточных агнях, нібы мерае вэлюм

я, спусьціўшыся ўніз, сувэнірную вежу куплю

старгаваўшыся з самым назойлівым афра-Эйфэлем

падміргну дзіваку пад вадой, што глядзіцца ў ваду

ўсіх ільвоў і хімэраў бяз камэры сфатаграфую

і з такою дзяўчынай на могілкі ўвечар прыйду

што прачнецца Гэнзбур і для нас засьпявае ўжывую

мажны вусень запаліць на цёплай магільнай пліце

разбрыдуцца дзяўчаты, і мы застанемся сам-насам

пачастуе дабром, што ў Эўропе амаль не расьце

й дым айчыны яго паплыве над усім Монпарнасам

я чытаў яго кнігі і зараз пазыку вярну

і вось гэтую рыфму пакіну яму на паперцы

я куплю ў букініста гадзіну парыскага сну

а на болей ня хопіць ні грошай, ні часу, ні сэрца