КАЗКІ ВЭНСЭНСКАГА ЛЕСУ
1. Брыдкае качаня
Жыло сабе брыдкае качаня,
добра сябе паводзіла,
слухалася старэйшых
і, галоўнае, выдатна харчавалася,
бо вельмі хацела хутчэй вырасьці.
Ела яно, ела,
але так і не зрабілася
прыўкрасным лебедзем,
бо аднойчы памерла,
ушчэнт закормленае турыстамі.
«Калі вы любіце птушак,
не карміце іх», —
напісана ва ўсіх парыскіх парках.
2. Кот у ботах
На мастах паміж астравамі
аднаго з азёраў Вэнсэнскага лесу
катэгарычна забараняецца
праход з сабакамі.
Шкада, што ні слова пра катоў.
Што робіць кот у ботах
даверлівых турыстаў,
якія разуваюцца,
расьцягнуўшыся на газоне, —
лепш у мяне не пытайце!
3. Папялушка
Часам кот
пасьпявае нагадзіць
толькі ў адзін туфлік.
4. Дзюймовачка
Знакаміты галяндзкі батанік
аднойчы наведаў Parc Floral
і доўга-доўга вывучаў
усе чырвоныя, белыя, жоўтыя,
аранжавыя, блакітныя, фіялетавыя,
ружовыя, барвовыя, ліловыя
туліпаны, але не знайшоў у іх
ніводнай дзюймовачкі.
Стаміўшыся, ён прысеў на лавачку
і разарваў упакоўку з чыпсамі,
а там — маленечкая дзяўчынка,
усьміхаецца яму
і нешта шчабеча на ягонай мове.
Істотна, што бульба,
зь якой зрабілі чыпсы,
была зь яго роднай Галяндыі.
Трава таксама.