Песьня пра зубра

Быў ён загнаны усёткі й паранены. Чэзьне

Гневу шаленства у ім, хай мо лютасьць ня згасла:

Сьцёбае злосна хвастом, ажно сьвішча паветра,

Зь ляпы ж вужакай віецца язык вялізарны

Ды вырываецца хмараю пара із храпаў.

(Моц непаўстрымную сьцюжа бадзёрыла пэўне,

Але ж ужо, хай мароз, і яна занікае).

Дыхае важка, трымціць зьвер, бо гнеўная лютасьць

Бродзіць шчэ ўсёткі пад скурай, у чэраве сьпеклым,

Пеністым потам кіпіць, ды прыгледзься — і бачна:

Згоднасьці ў рухах нямаш, а ўздыхне і на грыве

Космы падскочаць, — адразу ж іх вырве са злосьцяй,

Б'е капытамі па бруху, рве, тузае цела.

Ліст скалынецца пажоўклы на гольлі дубовым —

Рыне на дрэва, націсьне, паломіць на трэскі,

Сьцень мільгане, шугане між галінамі птушка —

Топча, бадзе тое месца, за сьценем нясецца…

Тысячы розных нягодаў, прыгод, успамінаў

Раптам вяртаюць цябе ў дні твае маладосьці!

Чую я хібу у складзе сваім, раз-па-разе

Сказ мой драблю і ў адцягваньне быццам, гуляю,

Словам пустым захапляюся… Будзь жа-ж цярплівы

І пачакай абурацца, чытач мой, — разьвязка

Блізка ўжо: лоўчы за дубам, а зубр наступае.

Вось ён ля дрэва, ўпрытык паляўнічы і зубар,

Ані паўкроку ў бакі, дык трымайся, бо сьхібіш —

Зразу ж цябе, безбароннага, рогам дастане.

Круцяцца, нібы ў танку, й паляўнічы і зубар,

Скачуць з абодвух старонаў навокала дубу.

Лоўчы мяркуе клінком пад лапатку патрапіць,

Зьвер языком яго ўчэпістым мацае, ловіць.

Ну, а ня дай Бог, падчэпіць за полы — і годзе, —

Скон непазьбеглы: памне, забадае, загубіць.

Каб як ад гнуткай зьмяі языка адкаснуцца,

Спрытны лавец коле зьвера кароткім ударам —

Захад адзіны, дзе й стрэлы клінку саступаюць —

Бачыць лавец, што з часінаю кожнай слабеюць

Ногі пад зубрам, падцяненасьць цела зьнікае.

Зноўкі, адлі, страпянуўся, бадзе зьвер — хавайся!

Чуеш, як духам гарачым цябе прыпякае з-за дубу,

Бі! І клінок яшчэ раз патрапляе бясьхібна.

Важка, ахутаны парай, асеў зьвер, канае.

Недзе ўжо іншы раве й каб з ахвяраю скончыць,

Трэ праявіць літасьцівасьць — дабіць не чакаўшы,

Спрытным, апошнім ударам, наблізіўшы гэтым разьвязку.