НОЧ


Брату

Да брата завiтаў пад вечар,

Бо разумення не хапала,

Цi спачування неставала,

А мо зычлiвае сустрэчы...

Ён гаварыў пра недарэчнасць

Заўчаснай гiбелi Купалы,

Пра англамоўную навалу,

Пра Дух i кантаўскiя рэчы...

Сядзелi мы да позняй ночы.

Гадзiннiк бiў працягла глуха,

Спачатку раз, апотым двойчы...

Ён разважаў, ды я не слухаў,

Глядзеў убратавыя вочы,

А ў iх утойвалася скруха...

Загрузка...