Я душу на пясок растаўку,
Не прадам гадам-цмокам волю,
І траву апяку кроўю-соллю,
Нож халодны аддам жабраку.
Упаду пад сухую сасну,
Пад самотную ў чорным полi,
З хрустам сцiсну кулак да болю,
Вып'ю воцату i засну...
Я прайду праз уласны скон,
Як святло працiнае сон
І як падае з неба камень.
Я прачнуся, вятры гудуць...
І зацiсну я голаў рукамi,
Каб смяротнага крыку не чуць.