Ты прыходзiш уцёмна-зялёныя днi.
Ты прыходзiш уцёмна-зялёныя ночы.
Ты прыходзiш, i мы застаемся адны.
У халодным пакоi ратуемся моўчкi.
Асалода лунае ў люстэрку крывым.
Асалода, што зрушыла лёс Леверкюна.
Пальцы ў цемры знаходзяць напятыя струны.
Асалода пульсуе ў агульнай крывi.
Ты сыходзiш уцемру чырвоных агнёў.
Забiраеш адно безнадзейную стому,
Пакiдаеш падзенне з высокае стромы.
На паверхнi пульсуе агульная кроў.