* * *

мне б

апошняй

птушкай

у ключы

паляцець у вырай

ад учарашніх ідалаў

партрэтных

позіркаў

ад мазолістых каленяў

зашнураваных вуснаў

замарожаных сэрцаў

ад распяццяў

войнаў

і пагроз

ад экалёбыля чорных снегападаў

узляцець бы

ў млечны

шлях

дзіцячых

сноў

ачалавечыцца

Загрузка...