НОЧ


Цемра сціснула акно.

Спаць пара, але не спіцца.

Прыгадалася ў бальніцы

Ноч, мінулая даўно.

Коні фыркалі ў аўсе.

Шоргаў бор. У вузкай рэчцы,

Бы гадзіннік на браслетцы,

Месяц нерушна вісеў.

Доўга-доўга да яго

З-пад нябёс злятала знічка.

Хваляй рэчка-невялічка

Не хіснула берагоў.

Сом-няўловец дзе-нідзе

Сонна плёскаў плаўнікамі...

Гукі гэтыя вякамі

Слухаў месяц на вадзе.

А ў мяне ўсяго адна

Ноч такая выпадала.

Мо маё жыццё да дна

Знічка тая прабівала.


Загрузка...