Горкім дымам пацягне
Ад барвова-чырвонага лісця,
Ад асенняга... Ўжо не асенняга...
Пасля смерці, хто скажа,
З якой ён знікае пары?
Адчуваецца ў дыме пах адмерлай кары
I сапрэлага сена,
Гэта новы наш дворнік парадак завёў,
Каб запальваць кастры...
Ён і іншыя ў нашым двары абяцаў перамены.