* * *


Туліцца бэз да зруба,

Росны, світальны.

Ты прашапчы мне: «Любы» —

На развітанне.

Незбудаваны дом наш

Поўніцца золкам.

Блізка мяне ўспомніш —

Буду далёка.

Вочы твае, дзе ранне

Вечар знясіле,

Будуць балець чаканнем

На небасхіле...

Загрузка...