Ідзі! Ты не ўмееш кахаць.
А на вуліцы дождж,
І надвор’е
не спрыяе ў каханне
гуляць.
Расцягнуўшыся ўздоўж
на падвор’і,
люстраваў бруднай
лужыны пляц.
А пад вокнамі госць
нечаканы
безнадзейна чакаў
дабрыні...
Будзе ў непагадзь хтосьць
некаханы
ў адзіноце шукаць
цеплыні.
Не шкадуйце яго,
не шкадуйце:
без кахання на свеце
ён жыў.
Не ратуйце яго,
не ратуйце
ад дажджу, што мацней
заімжыў.