Ο Δρακοβασιλιάς

16 Κήρυξη πολέμου

Η ίδια ομάδα συγκεντρώθηκε στην αίθουσα επιχειρήσεων αργότερα το ίδιο απόγευμα, αυτήν τη φορά μαζί με τον επίτροπο Μπαϊλίγουιν και τον αδελφό Τζέιμσις. Οι προεστοί από το Τζάιμπι μιλούσαν γεμάτοι έξαψη για τις προοπτικές του πολέμου με το Άβον, αλλά ο Λούθιεν έβλεπε ότι και οι δύο, κυρίως ο επίτροπος Μπαϊλίγουιν, είχαν σοβαρές επιφυλάξεις. Ο νεαρός Μπέντγουιρ δεν ήξερε πόσα τους είχε πει ο Μπριντ’Αμούρ για τις προηγούμενες συσκέψεις, αλλά υποψιαζόταν τι τους ανησυχούσε.

Όλων τα μάτια γύρισαν στην πόρτα, καθώς έμπαινε ο Μπριντ’Αμούρ με αποφασισμένο ύφος. «Αυτή θα είναι η τελευταία μας σύσκεψη πριν ξανασυναντηθούμε μπροστά στις πύλες του Καρλάιλ», είπε με σιγουριά.

Μουρμουρητά επιδοκιμασίας ακούστηκαν γύρω από το τραπέζι. Ο Λούθιεν συνέχιζε να παρακολουθεί τους άνδρες από το Τζάιμπι. Το πλατύ χαμόγελο του επιτρόπου Μπαϊλίγουιν έδειχνε ότι έβρισκε πολύ ευχάριστη αυτή την προοπτική.

»Σε λίγο θα δεχτώ τους πρεσβευτές της Γασκόνης και του Άβον», είπε ο Μπριντ’Αμούρ. «Θα διατυπώσω καθαρά όλες τις κατηγορίες μας εναντίον του Γκρινσπάροου».

«Δεν πρέπει να κηρυχθεί πόλεμος, αν δεν είναι έτοιμος ο στρατός μας να προελάσει», είπε ο Μπαϊλίγουιν.

«Είναι», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Ακόμη και η εκστρατευτική δύναμη από το Τζάιμπι».

Ο Μπαϊλίγουιν σκυθρώπιασε. «Έχουμε πολλά να συζητήσουμε ακόμη», διαμαρτυρήθηκε ήρεμα.

«Όχι», διαφώνησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Με όλο το σεβασμό για τη θέση σου, καλέ μου επίτροπε, μολονότι χρειάζομαι απεγνωσμένα την επιρροή και τη συνεργασία σου, δεν μπορώ πλέον να αναιρέσω αυτά που έχουν ήδη γίνει».

«Υπογράψατε συνθήκη με τον Άσμουντ;» ρώτησε ο Μπαϊλίγουιν, και ο τόνος του έγινε κοφτός.

Αυτό είναι το πρόβλημα, σκέφτηκε ο Λούθιεν. Οι κάτοικοι του Τζάιμπι, που τόσο πρόσφατα αντιμετώπισαν πραγματική πολιορκία από τους Χιούγκοθ, δεν έχουν ενθουσιαστεί καθόλου με την προοπτική μιας συμμαχίας με τον βασιλιά Άσμουντ.

«Φυσικά όχι», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ με μια εμφατική αρνητική κίνηση του κεφαλιού του, που έκανε την μακριά γενειάδα του να πεταχτεί από τον ένα ώμο στον άλλο. «Δεν πρόκειται να υπογράψω τη συνθήκη, αν πρώτα δεν τεθεί πάνω της η υπογραφή του επιτρόπου Μπαϊλίγουιν».

«Αλλά, είσαι σίγουρος ότι…» άρχισε να λέει ο επίτροπος.

«Είμαι σίγουρος πως θα κάνεις ό,τι είναι καλύτερο για το Εριαντόρ», τον έκοψε ο Μπριντ’Αμούρ.

Ο Μπαϊλίγουιν έγειρε πίσω στο κάθισμά του, μην ξέροντας τι να πει.

Ο Μπριντ’Αμούρ στράφηκε και σφύριξε. Η πόρτα άνοιξε αμέσως για να μπει στην αίθουσα μια ψηλή δυνατή γυναίκα, όμορφη αλλά σκληροτράχηλη, με μαύρα μαλλιά, μαύρα μάτια και τη σίγουρη περπατησιά του πολεμιστή.

«Η Καϊρίν Κάλθγουεϊν, η αρχηγός των καβαλάρηδων του Έραντοχ», είπε ο Μπριντ’Αμούρ, παρ’ ότι δεν χρειάζονταν συστάσεις. Η Καϊρίν ήταν πολύ γνωστή σε όλους μέσα στην αίθουσα, και ιδιαίτερα στους δυο εκπροσώπους του Τζάιμπι.

«Σε χαιρετώ!» είπε ο Μπαϊλίγουιν καθώς σηκωνόταν όρθιος για να χαιρετήσει την Καϊρίν Κάλθγουεϊν, στενή σύμμαχο του Μπέι Κόλθγουιν. Οι δυο τους είχαν συναντηθεί πολλές φορές στο Μένιχεν Ντι για τις μεγάλες εμποροπανήγυρεις, έτσι υπήρχε μεγάλος σεβασμός και φιλία ανάμεσά τους.

«Η Καϊρίν Κάλθγουεϊν», είπε πάλι ο Μπριντ’Αμούρ, «δούκισσα του Έραντοχ».

Ο τίτλος προκάλεσε μια στιγμή εμβρόντητης σιωπής στην αίθουσα.

«Δούκισσα;» είπε κατάπληκτη η Κατρίν.

«Είναι καιρός να βάλουμε το βασίλειό μας σε τάξη», εξήγησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Πιστεύω ότι θα συμφωνεί και ο δούκας Μπαϊλίγουιν, δεύτερος στη γραμμή διαδοχής για τον θρόνο του Εριαντόρ.

Ο Μπαϊλίγουιν έπεσε πίσω στην καρέκλα του συγκινημένος. Ο αδελφός Τζέιμσις, χαμογελώντας πλατιά, έβαλε παρήγορα το χέρι στον ώμο του φίλου του. Γύρω από το οβάλ τραπέζι, οι εκφράσεις των προσώπων κυμαίνονταν δείχνοντας από ενθουσιασμό μέχρι σύγχυση, με όλα τα ενδιάμεσα συναισθήματα.

»Είναι λογική επιλογή, δεν συμφωνείτε;» τους ρώτησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Ποιος είναι πιο πεπειραμένος σε κρατικά θέματα σε όλη την χώρα από τον αγαπητό μας Μπαϊλίγουιν, επίτροπο του Τζάιμπι;»

«Κολακείες για να σφραγιστεί μια απαραίτητη συμμαχία;» ρώτησε ο Μπαϊλίγουιν.

«Δικαιολογημένος σεβασμός», τον διαβεβαίωσε ο Μπριντ’Αμούρ, «μολονότι παραδέχομαι ότι η συμμαχία είναι απαραίτητη».

«Κανείς μέσα σε αυτή την αίθουσα, κανείς σε όλο το Εριαντόρ δεν θα αμφισβητούσε αυτή την επιλογή», είπε ο Λούθιεν, και τα λόγια του ήταν βαρυσήμαντα αφού προέρχονταν από την Πορφυρή Σκιά, τον μοναδικό άνθρωπο σε όλη τη χώρα που το δικαίωμά του να θεωρηθεί δεύτερος στη γραμμή διαδοχής για τον θρόνο του Εριαντόρ ήταν ίσως μεγαλύτερο από του Μπαϊλίγουιν. Ο Λούθιεν καταλάβαινε πόσο σημαντικό ήταν αυτό, όπως το καταλάβαινε και ο Μπριντ’Αμούρ, γιατί το μεγαλύτερο μέρος του βόρειου Εριαντόρ θεωρούσε το Τζάιμπι πνευματικό κέντρο του βασιλείου.

«Απαιτώ να υπάρξει στενός έλεγχος των Χιούγκοθ», είπε τελικά ο επίτροπος. «Δεν θα ανεχθώ να αρχίσουν να σφάζουν και να υποδουλώνουν αθώους, Εριαντοριανούς ή Αβονιανούς!»

«Κάναμε τα σχέδιά μας έχοντας υπ’ όψη μας ακριβώς αυτό τον παράγοντα», τον διαβεβαίωσε ο Μπριντ’Αμούρ, που δεν είχε καμία αντίρρηση να δώσει στο Τζάιμπι και στον επίτροπο Μπαϊλίγουιν τον ρόλο της ηθικής του συνείδησης. «Θα τους κρατήσουμε μακριά από τις ακτές όσο πιο πολύ γίνεται και, όταν αποβιβαστούν, θα συνοδεύονται από ένα τουλάχιστον ίσο σε ισχύ εριαντοριανό στράτευμα».

Ο Μπαϊλίγουιν το σκέφτηκε για λίγο. «Θα συναντηθούμε με τον Άσμουντ όταν τελειώσει η σύσκεψη», συμφώνησε τελικά. «Οι δικοί μου δεν θα πλεύσουν δίπλα στους Χιούγκοθ, όμως!»

«Σύμφωνοι», είπε αμέσως ο Μπριντ’Αμούρ. «Η ελπίδα μου ήταν ότι η εκστρατευτική δύναμη του Τζάιμπι θα ενωθεί με τους καβαλάρηδες του Έραντοχ κι ότι μαζί θα ηγηθούν της επίθεσης περνώντας από το Τείχος του Μαλπουισάν», εξήγησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Αν ο στρατός έχει τον Μπαϊλίγουιν και την Καϊρίν Κάλθγουεϊν να τους οδηγεί, η προέλαση μέχρι το Καρλάιλ θα εξελιχθεί ομαλά».

Καθώς ο Μπαϊλίγουιν συμφώνησε, ο Μπριντ’Αμούρ με τον Λούθιεν αναστέναξαν με ανακούφιση συνειδητοποιώντας ότι μόλις είχε ξεπεραστεί το κύριο εμπόδιο για την διεξαγωγή αυτού του πολέμου. Χωρίς την υποστήριξη του Τζάιμπι, θα ήταν επίσης αμφίβολη και η συμμετοχή του Έραντοχ. Τώρα, με τον επίτροπο Μπαϊλίγουιν και την Καϊρίν Κάλθγουεϊν να συμφωνούν πλήρως στα σχέδιά τους, οι περήφανοι και ανεξάρτητοι κάτοικοι του βορειοανατολικού Εριαντόρ θα έπαιρναν μέρος στην εκστρατεία με όλη την καρδιά τους.

«Ο Ίθαν θα είναι ο σύνδεσμός μου με τους Χιούγκοθ», εξήγησε ο Μπριντ’Αμούρ, «και με τον ανατολικό εριαντοριανό στόλο».

«Σκέφτομαι ότι δείχνεις υπερβολική εμπιστοσύνη σε έναν άνθρωπο που έχει διακηρύξει ανοιχτά την αφοσίωσή του στον βασιλιά Άσμουντ», είπε ο Όλιβερ.

Ο Μπριντ’Αμούρ δέχτηκε την επισήμανση, αλλά απάντησε με τη λακωνική φράση: «Είναι ένας Μπέντγουιρ», θεωρώντας ότι αυτό και μόνο ήταν αρκετό και τα έλεγε όλα.

«Θα πάω εγώ με τους Χιούγκοθ», είπε απροσδόκητα ο αδελφός Τζέιμσις. «Γνωρίζω τα έθιμα και τους τρόπους τους», πρόσθεσε όταν είδε κάποιους να τον κοιτάζουν με αμφιβολία. «Και την εντιμότητά τους».

Ο Μπριντ’Αμούρ στράφηκε προς τον Μπαϊλίγουιν, που συμφώνησε με ένα νεύμα.

«Πολύ καλά, λοιπόν», είπε ο βασιλιάς. «Έτσι έχουν εξασφαλιστεί τα δύο στρατεύματά μας στην ανατολή». Κοίταξε την Κατρίν, κι εκείνη κατάλαβε αμέσως τι ήθελε ο βασιλιάς. Στον προηγούμενο πόλεμο, η Κατρίν είχε πάει στο Πορτ Τσάρλι ως απεσταλμένη του Λούθιεν, μια λογική επιλογή αφού καταλάβαινε καλύτερα τους θαλασσινούς του δυτικού Εριαντόρ, έχοντας παρόμοια καταγωγή και η ίδια.

«Θα φύγω για το Πορτ Τσάρλι σήμερα», συμφώνησε αγνοώντας την έκφραση απογοήτευσης του Λούθιεν.

«Θα σε πάω εκεί πιο γρήγορα από κάθε άλογο», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ με ένα χαμόγελο.

«Θα πάω κι εγώ μαζί της», είπε ο Λούθιεν, όπως ήταν φυσικό.

Ο Μπριντ’Αμούρ χαμογέλασε, φροντίζοντας ωστόσο να μην γελάσει ανοιχτά. «Εσύ θα πας νότια», είπε ο βασιλιάς. «Θα είσαι δίπλα μου μαζί με τον Σάγκλιν, τον Μπέλικ και τους νάνους, με την Σιόμπαν, τους νεραϊδογέννητους και με τον στρατό του Κάερ Μακντόναλντ. Μας περιμένουν Πραιτωριανοί Φρουροί, νεαρέ μου φίλε, και η καρδιά τους σίγουρα θα γεμίσει φόβο αν μάθουν ότι έχουν απέναντι τους την Πορφυρή Σκιά, τον άνθρωπο που νίκησε τον θρυλικό Μπέλσεν’ Κριγκ».

Ο Λούθιεν δεν μπορούσε να αντικρούσει αυτήν τη λογική, ούτε να απορρίψει το κάλεσμα της χώρας του. «Τότε θα πάει ο Όλιβερ με την Κατρίν», αποφάσισε, πράγμα λογικό, αφού ο χάφλινγκ την είχε συνοδέψει και στην πρώτη της αποστολή ως εκπρόσωπο του Κάερ Μακντόναλντ στο Πορτ Τσάρλι.

Ο Όλιβερ πήγε να διαμαρτυρηθεί αλλά η Σιόμπαν, που καθόταν δίπλα του, τον κλότσησε στον αστράγαλο. Αυτός, αφού την κοίταξε, σιώπησε καταλαβαίνοντας ότι η καρδιά της ήταν πρώτα για το Εριαντόρ και μετά γι’ αυτόν.

«Σιχαίνομαι τα πλοία», είπε μόνο, όμως τα γαλάζια μάτια του, γεμάτα από φανερή λαχτάρα, ήταν καρφωμένα στην Σιόμπαν.

«Είμαστε σύμφωνοι λοιπόν», είπε ο Μπριντ’Αμούρ. «Και τώρα ας στρέψουμε τη συζήτησή μας στη συνάντηση που θα έχω σε λίγο με τους πρεσβευτές. Ο καθένας μας έχει να παίξει έναν ρόλο».

Ο Φελέζ Ρεϊμαρί ντε Ζιλμπέρ ήταν ψηλός, λεπτός, με μαύρα καλοχτενισμένα μαλλιά και ευγενικά γκρίζα μάτια. Η στάση του ήταν αρχοντική χωρίς να γίνεται άκαμπτη, το ντύσιμό του πλούσιο χωρίς να φαίνεται υπερβολικό. Και, αντίθετα από πολλούς Γασκόνους (και Αβονιανούς) αριστοκράτες, δεν ήταν υπερβολικά παρφουμαρισμένος. Τα χέρια του, μολονότι περιποιημένα, δεν ήταν μαλακά από την καλοζωία.

Ο Φελέζ είχε επιλεχθεί από τους άρχοντες της Γασκόνης για να τους εκπροσωπήσει στην αυλή των σκληροτράχηλων Εριαντοριανών, εξαιτίας αυτών ακριβώς των λόγων. Είχε την εμφάνιση αριστοκράτη αλλά και τους τρόπους ενός εργαζόμενου, ένας σπάνιος συνδυασμός που του είχε εξασφαλίσει καλή εντύπωση στην αυλή του Μπριντ’Αμούρ.

Τώρα στεκόταν δίπλα στον επηρμένο Γκυ ντε Τζουλιέν στην αίθουσα ακροάσεων του Μπριντ’Αμούρ αντιμετωπίζοντας τον σκυθρωπό βασιλιά του Εριαντόρ. Ο ντε Τζουλιέν κοίταζε περισσότερο τους συνεργάτες του βασιλιά, οι οποίοι βρίσκονταν πίσω από τον θρόνο, και ιδιαίτερα τον χάφλινγκ με τα εντυπωσιακά ρούχα που έστεκε δίπλα στην όμορφη μισοξωτική, τη Σιόμπαν.

Ο Όλιβερ κοίταζε επίσης τον Αβονιανό αριστοκράτη, και κάθε τόσο του έκλεινε το μάτι ή του έστελνε φιλιά.

Ήταν παράξενη σκηνή για τους δύο πρεσβευτές και ο Φελέζ, έχοντας αρκετή πείρα σε τέτοια θέματα, καταλάβαινε ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει. Ο Μπριντ’Αμούρ καθόταν στον θρόνο του όπως πάντα, αλλά δίπλα του είχε τοποθετηθεί και ένας δεύτερος θρόνος. Ήταν άδειος, και ο Φελέζ, καχύποπτος κι ανήσυχος, ευχήθηκε να τους έχει καλέσει ο Μπριντ’Αμούρ για να τους ανακοινώσει ότι πρόκειται να παντρευτεί ή κάτι εξίσου ακίνδυνο.

Όμως, κρίνοντας από τους συντρόφους του βασιλιά που έστεκαν στη γραμμή πίσω από τους δύο θρόνους, αυτό δεν φαινόταν πολύ πιθανό. Πρώτος στα αριστερά του Μπριντ’Αμούρ στεκόταν ο σκληροτράχηλος νάνος με την φουντωτή μαύρη γενειάδα, ο Σάγκλιν. Δίπλα του ήταν ο Μπαϊλίγουιν, επίτροπος του Τζάιμπι, ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος στο Εριαντόρ, και δίπλα στον επίτροπο μια γυναίκα με μαύρα μαλλιά που φαινόταν πολεμίστρια. Μετά, πίσω από τον αριστερό ώμο του βασιλιά ήταν η Κατρίν Ο’ Χέιλ, μια φλογερή γυναίκα που ο Φελέζ θα ήθελε να γνωρίσει καλύτερα. Κοιτάζοντας όμως στα δεξιά του Μπριντ’Αμούρ έβλεπε τον λόγο που αποκλειόταν κάτι τέτοιο, γιατί εκεί στεκόταν ο Λούθιεν Μπέντγουιρ, η φημισμένη Πορφυρή Σκιά, ο άνθρωπος που σκότωσε τον δούκα Μόρκνεϊ, ο ήρωας του τελευταίου πολέμου.

Και, επίσης, εραστής της Κατρίν.

Δίπλα στον Λούθιεν ήταν ο Όλιβερ ντε Μπάροους, συμπατριώτης του Γασκόνος και πολύ παράξενος τύπος. Ο Φελέζ συμπαθούσε τον Όλιβερ, κυρίως επειδή ο χάφλινγκ έσπαγε συστηματικά τα νεύρα του ντε Τζουλιέν, τον οποίο ο ντε Ζιλμπέρ αντιπαθούσε. Τέλος, στα δεξιά του βασιλιά στεκόταν η μισοξωτική Σιόμπαν, πρώην σκλάβα, αρχηγός των διαβόητων Κάτερς, μιας συμμορίας ξωτικών που ήταν πάντα ένα αγκάθι στο πλευρό όποιου προσπαθούσε να κυριαρχήσει παράνομα στο Εριαντόρ.

Ο Φελέζ τους κοίταζε προσεχτικά προσπαθώντας να μαντέψει τι συμβαίνει. Τελικά κατάλαβε χάρη στην παρουσία της Καϊρίν Κάλθγουεϊν, της γυναίκας που δεν γνώριζε. Ο σκοπός της συνάντησης δεν ήταν να ανακοινωθεί η μελλοντική βασίλισσα του Εριαντόρ, γιατί απλούστατα αυτοί ήταν οι στρατηγοί του Μπριντ’Αμούρ!

«Το εκτιμώ που ήλθατε παρά το εσπευσμένο της πρόσκλησης», είπε ο Μπριντ’Αμούρ.

«Πρόκειται να υποδεχτούμε κάποιον μεγάλο καλεσμένο;» ρώτησε ο ντε Τζουλιέν δείχνοντας το άδειο κάθισμα.

«Έναν βασιλιά», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ.

«Χιούγκοθ;» ρώτησε ο Φελέζ γεμάτος ελπίδες, γιατί το νέο ότι ο πόλεμος στις ανατολικές ακτές θα έπαιρνε τέλος, θα ήταν πολύ ευπρόσδεκτο στη Γασκόνη.

Ο Μπριντ’Αμούρ πρόσεξε το χαμόγελο ενθουσιασμού του Γασκόνου, καθώς και το γεγονός ότι ο ντε Τζουλιέν δεν έδειχνε τόσο ευχαριστημένος.

«Όχι», απάντησε ο βασιλιάς. «Όχι Χιούγκοθ». Μετά, χωρίς να παρατείνει άλλο την αγωνία, ο Μπριντ’Αμούρ έκανε νόημα σε έναν από τους φρουρούς που βρίσκονταν σε μια πλαϊνή πόρτα. Αυτός την άνοιξε και αμέσως μπήκε στην αίθουσα με σιγουριά ένας νάνος με πορτοκαλί γενειάδα και βασιλική ενδυμασία, μοβ χιτώνιο πάνω από ασημένια αλυσιδωτή πανοπλία.

Οι δυο πρεσβευτές γονάτισαν στο ένα πόδι καθώς ο νάνος πέρασε μπροστά τους για να καθίσει δίπλα στον Μπριντ’Αμούρ.

«Πιστεύω ότι γνωρίζετε τον Μπέλικ νταν Μπούρσο, βασιλιά του Νταν Ντάροου!» είπε ο Μπριντ’Αμούρ κρύβοντας το χαμόγελό του για το συνοφρυωμένο ύφος του Γκύ ντε Τζουλιέν.

«Τιμή μας, μεγαλειότατε», είπε με ειλικρίνεια ο Φελέζ.

«Ο φίλος μου, ο Μπριντ’Αμούρ, μου έχει μιλήσει με καλά λόγια για σένα», απάντησε ο Μπέλικ, και δεν διέφυγε από τους δυο πρεσβευτές το γεγονός ότι ο νάνος δεν είχε ονομάσει τον Μπριντ’Αμούρ “βασιλιά”.

«Μεγάλη μας τιμή», είπε και ο ντε Τζουλιέν.

Ο Μπέλικ ξεφύσηξε περιφρονητικά στρεφόμενος προς τον Μπριντ’Αμούρ.

«Σας κάλεσα εδώ για να σας ανακοινώσω μια συμμαχία», εξήγησε ο Μπριντ’Αμούρ, και κοίταξε τον νάνο φίλο του. «Κάτι παραπάνω από συμμαχία», πρόσθεσε. «Σας γνωρίζουμε ότι τα βασίλεια του Εριαντόρ και του Νταν Ντάροου θα είναι στο εξής ενωμένα».

Ο Φελέζ χαμογέλασε πλατιά, μολονότι ήξερε ότι με αυτές τις εξελίξεις η κατάσταση στη Θάλασσα του Άβον μπορεί να επιδεινωνόταν γοργά. Ο ντε Τζουλιέν, από την άλλη μεριά, άκουγε με ανοιχτό το στόμα φανερά δυσαρεστημένος με την προοπτική να μεταφέρει ένα τόσο δυσάρεστο νέο στον ανελέητο βασιλιά του.

«Υπό τη σημαία του Εριαντόρ;» ρώτησε ο Φελέζ.

Ο Μπριντ’Αμούρ κοίταξε τον Μπέλικ και σήκωσαν κι οι δύο τους ώμους. «Ίσως να σχεδιάσουμε καινούργια σημαία», είπε γελώντας ο Μπριντ’Αμούρ, γιατί δεν είχαν εξετάσει τέτοιες δευτερεύουσες λεπτομέρειες.

«Εσείς όμως, μεγαλειότατε», επέμενε ο Φελέζ απευθυνόμενος στον Μπριντ’Αμούρ, «θα μιλάτε και για το Νταν Ντάροου στις συναλλαγές του Εριαντόρ με την Γασκόνη;». Σκεφτόταν ότι αυτή η διευθέτηση μπορεί να ήταν ευνοϊκή για το εμπόριο της χώρας του.

«Ακριβώς», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ.

Ο Γκύ ντε Τζουλιέν δεν μπορούσε να κρατηθεί. Καταλάβαινε από τους φοβισμένους χτύπους της καρδιάς του ότι ο Μπριντ’Αμούρ είχε σκοπό να αποκαλύψει κάτι ακόμη σπουδαιότερο.

Ο Μπριντ’Αμούρ αντιλήφθηκε την ταραχή του και συνέχισε την πίεση απολαμβάνοντας το θέαμα. «Όλα τα εμπορεύματα κατά τις συναλλαγές ανάμεσα στη Γασκόνη και το Νταν Ντάροου θα περνούν από το Πορτ Τσάρλι», εξήγησε. «Από το Πορτ Τσάρλι θα μεταφέρονται στον Κάερ Μακντόναλντ, κι από εκεί θα διοχετεύοντας προς τις υπόγειες πόλεις των νάνων στο Άιρον Κρος».

Ο Γκύ ντε Τζουλιέν έτρεμε.

«Και στα ανατολικά;» ρώτησε ο Φελέζ. «Πότε θα ανοίξει το Τσάλμπερς για τα εμπορικά πλοία της Γασκόνης;»

«Ο πόλεμος στα ανατολικά τελείωσε», ανακοίνωσε ο Μπριντ’Αμούρ, ενώ του φάνηκε ότι ο ντε Τζουλιέν δυσκολευόταν να πάρει ανάσα. Πόσο απολάμβανε την ταραχή του πρέσβη! «Οι Ισενλανδοί δεν θα πολεμήσουν πια τον στόλο του Εριαντόρ».

«Έναν κλεμμένο στόλο!» φώναξε ο ντε Τζουλιέν, πριν προλάβει να κρατηθεί.

Ο Μπριντ’Αμούρ σήκωσε τους ώμους και γέλασε αποδεχόμενος αυτή την ασήμαντη επισήμανση. «Όπως και να αποκτήσαμε τον στόλο, τώρα έχει τη σημαία του Εριαντόρ και οι Χιούγκοθ δεν πολεμούν με πλοία που φέρουν τέτοια σημαία, γιατί δεν θέλουν να βοηθήσουν τον Γκρινσπάροου που είναι εχθρός του Εριαντόρ».

Τα λόγια του προκάλεσαν σοκ στην αίθουσα. Ακούστηκαν μουρμουρητά όχι μόνο από εκείνους που ήταν παραταγμένοι πίσω από τον θρόνο του Μπριντ’Αμούρ, αλλά ακόμη και από τους φρουρούς που έστεκαν στις τρεις πόρτες. Τα νέα έμοιαζαν να είχαν φορτώσει ένα μεγάλο βάρος στους ώμους του δανδή διπλωμάτη από το Άβον.

Ο βαρόνος Γκύ ντε Τζουλιέν προσπαθούσε να βρει την αυτοκυριαρχία του, να σταθεροποιήσει την αναπνοή του. Είχε καταλάβει καλά; Ο Μπριντ’Αμούρ είχε κηρύξει μόλις τώρα τον πόλεμο στο Άβον;

«Δεν συγκεντρωθήκαμε αυτήν τη σημαντική στιγμή για να εκτοξεύσουμε ύβρεις και προσβολές», είπε ο Φελέζ, προσπαθώντας να ηρεμήσει τα πνεύματα. Το νέο της συμμαχίας Εριαντόρ-Νταν Ντάροου ήταν υπέροχο, και το νέο της παύσης των εχθροπραξιών με τους Χιούγκοθ ακόμη καλύτερο. Ο Φελέζ δεν ήθελε να υπονομευθεί αυτή η τόσο θετική κατάσταση από την έχθρα ανάμεσα στο Εριαντόρ και το Άβον. Από την άποψη της άπληστης Γασκόνης, ήταν καλύτερα για όλους αν τα δύο βασίλεια της Θάλασσας του Άβον διατηρούσαν ειρήνη μεταξύ τους.

«Προσβολές;» κατάφερε να τραυλίσει ο ντε Τζουλιέν. «Ή απειλές;»

«Τίποτα από τα δύο», απάντησε αυστηρά ο Μπριντ’Αμούρ. Σηκώθηκε από τον θρόνο του πυργωνόμενος πάνω από τον κομψευόμενο πρέσβη. Ο Φελέζ προσπάθησε να επέμβει, αλλά ο Μπριντ’Αμούρ τον σταμάτησε. «Σας γνωρίζω ότι δεν θα υπάρξει ειρήνη ανάμεσα στο Εριαντόρ και στο Άβον, όσο βρίσκεται ο Γκρινσπάροου στον θρόνο του Καρλάιλ», δήλωσε —μια ξεκάθαρη κήρυξη πολέμου.

«Πώς τολμάτε;» ψέλλισε ο ντε Τζουλιέν.

«Μεγαλειότατε», είπε κατευναστικά ο ταραγμένος Γασκόνος πρέσβης.

Ο Μπριντ’Αμούρ χαλάρωσε αλλά δεν κάθισε, ούτε επέτρεψε στη βλοσυρή έκφραση να φύγει από το πρόσωπό του. «Ζητήσαμε ειρήνη», εξήγησε. «Στις αρχές του χρόνου υπογράψαμε καλόπιστα στο Πρίνσταουν μια δεσμευτική συνθήκη ειρήνης με την δούκισσα Ντιάνα Γουέλγουορθ, που εκπροσωπούσε τον βασιλιά Γκρινσπάροου».

«Βεβαίως! δεσμευτική!» είπε δυνατά ο ντε Τζουλιέν κουνώντας επικριτικά το δάχτυλο, παίρνοντας θάρρος για λίγο.

Ο Όλιβερ, στέλνοντάς του ένα φιλί, του απέσπασε την προσοχή ξαναδίνοντας στον Μπριντ’Αμούρ το πάνω χέρι.

«Μια συνθήκη που παραβιάστηκε!» βρυχήθηκε ο Εριαντοριανός βασιλιάς και ο εμβρόντητος ντε Τζουλιέν έκανε πίσω κινδυνεύοντας να πέσει. Ο Μπριντ’Αμούρ δεν του έδωσε σημασία, αλλά συνέχισε την λεκτική επίθεσή του. «Παραβιάστηκε από Κυκλωπιανούς, που συνεργάζονται με τον προδότη βασιλιά σου! Παραβιάστηκε με το χυμένο αίμα των Εριαντοριανών αθώων, σε χωριουδάκια σε όλο το Άιρον Κρος!

»Παραβιάστηκε», συνέχισε ο Μπριντ’Αμούρ δείχνοντας τον αυστηρό Μπέλικ στον δεύτερο θρόνο, «από το χυμένο αίμα των νάνων του Νταν Ντάροου».

«Μην παίρνετε ασυλλόγιστα αποφάσεις!» είπε ικετευτικά ο ντε Τζουλιέν. «Έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους Χιούγκοθ και τόσες άλλες…»

Ο Μπριντ’Αμούρ κούνησε το χέρι κι ο τρομοκρατημένος ντε Τζουλιέν σώπασε. «Το Εριαντόρ έχει έναν μεγαλύτερο εχθρό», είπε. Μετά, παίζοντας το μεγάλο του ατού, έκανε πάλι νόημα στους δύο φρουρούς που έστεκαν στην πλαϊνή πόρτα. Αυτοί την άνοιξαν πάλι και δυο ξωτικά έσυραν στην αίθουσα έναν εξαθλιωμένο Ρέσμορ.

Ο Φελέζ παρακολουθούσε σκεφτικό, χαϊδεύοντας το γενάκι του.

»Τώρα ξέρεις τους εχθρούς σου, ανόητο πιόνι του Γκρινσπάροου», είπε ο Μπριντ’Αμούρ στον ντε Τζουλιέν. «Πήγαινε στον βασιλιά σου. Ο πόλεμος φτάνει στην πόρτα σας!»

Ο πρέσβης του Άβον βγήκε από το δωμάτιο τρέχοντας τρομαγμένος. Ο Φελέζ, από την άλλη μεριά, έμεινε στη θέση του δείχνοντας μεγάλο ενδιαφέρον. «Άνθρωπος του Γκρινσπάροου;» ρώτησε δείχνοντας τον Ρέσμορ, που είχε σωριαστεί στο πάτωμα και φαινόταν σχεδόν αναίσθητος.

«Ο δούκας του Νιουκάστλ», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ. «Ο Γκρινσπάροου τον έστειλε στα βουνά για να παρακινήσει τους Κυκλωπιανούς σε πόλεμο κατά του Εριαντόρ και του Νταν Ντάροου. Θα σας δώσω την πλήρη ομολογία του δούκα Ρέσμορ για να την μεταφέρετε στην Γασκόνη».

Ο Φελέζ κατένευσε. Δεν είχε σκοπό να αναμείξει την Γασκόνη στον πόλεμο, άλλωστε ο Μπριντ’Αμούρ δεν ζήτησε ούτε περίμενε μια τέτοια ανάμειξη. Το μόνο που ήθελε ο βασιλιάς του Εριαντόρ, ήταν να παραμείνει η Γασκόνη ουδέτερη.

«Θα στείλω αμέσως τους αγγελιοφόρους μου», είπε ο Φελέζ και μετά υποκλίθηκε γυρίζοντας να φύγει. Κατόπιν κοίταξε πάλι τον Μπριντ’Αμούρ και έκανε ένα καταφατικό νεύμα, μια διαβεβαίωση που ήταν αρκετή για τον βασιλιά του Εριαντόρ. Ο Φελέζ βγήκε από την αίθουσα ακροάσεων με το μυαλό του να στροβιλίζεται από τις καινούργιες δυνατότητες που ανοίγονταν μπροστά τους. Η νέα κατάσταση μπορεί να αποδειχνόταν εξαιρετικά επικερδής για τους Γασκόνους. Ανεξάρτητα από την έκβαση του πολέμου, σε λίγο και οι δύο πλευρές θα χρειάζονταν τόνους από εφόδια.

Πίσω στην αίθουσα ακροάσεων ο Μπριντ’Αμούρ έκανε νόημα στον φρουρό από την άλλη πλευρά και, όταν εκείνος ξεκλείδωσε, η πόρτα κόντεψε να σπάσει καθώς όρμησαν μέσα ο βασιλιάς Άσμουντ και ο Ίθαν.

«Δεν παρουσιάσατε τον άλλο σας σύμμαχο», είπε ο Ίθαν. «Ο βασιλιάς μου είναι προσβεβλημένος».

«Δεν ήθελα να αποκαλύψω το πιο ισχυρό μου όπλο», απάντησε ο Μπριντ’Αμούρ, ζητώντας από τον Άσμουντ να καθίσει στον άδειο θρόνο δίπλα στον Μπέλικ, τον ίδιο τον δικό του θρόνο.

Ο Χιούγκοθ φούσκωσε από περηφάνια αποδεχόμενος την θέση του επίτιμου καλεσμένου, ικανοποιημένος με τη χειρονομία αλλά και με την δήλωση του Μπριντ’Αμούρ ότι οι πολεμιστές του είναι το πιο ισχυρό του όπλο.