ЭКСПРОМТ


Калі дапякуць, што ні есца, ні п'ецца

I нават на сэрцы аскоміна -

Я еду зірнуць, як дымочак віецца.

Не, не, не шашлычны, а з коміна.

А потым агмень распалю на падворку,

З камення Лагойшчыны складзены,

I буду там з полымцам весці гаворку

Пра лёс наш, чужынцамі скрадзены.

2002

Загрузка...