Сказ пра залатое пёрка

Углядаюся ў твары -

Зусім маладыя, хлапечыя, -

Быццам толькі што ўмытыя

Зімнай крынічнай вадой.

Што - хачу распазнаць -

У вачах гэтых хлопцаў

Адсвечвае?

I чаму мне трывожна -

Нібы перад нейкай

Вялікай бядой?

Ну а вы, спадары,

Што душы нашай поле

Адвечнае

Засяваеце чартапалохам

Няпраўды,

Каб плён нашай веры зачах, —

Вы не знаеце,

Што ў іх вачах беларускіх

Адсвечвае ?

У іх добрых вачах беларускіх.

У іх беларускіх вачах...

2005, чэрвень