Я не падману: вершы, песні, балады

Аплаўляюцца сьвечкі

На старэтны паркет

І сьцякае на плечы

Срэбразвон эпалет.

У агоніі бродзіць

Залатое віно…

Хай былое сыходзіць:

Што пасьля — ўсё адно!..

З прадсьмяротным змарэньнем

Паглядаючы ўзад,

Уцякаюць алені

І трапляюць пад залп.

Нехта рулю наводзіць

На бязьвіннасьць грудзей…

Хай былое сыходзіць:

Штосьці прыйдзе пазьней!..

Нехта злы, але ўмелы,

Весяліцца, ўразброд

Запускаючы стрэлы

Ў палымяны заход.

Чутны ў буры мелодый

Нот паўтор без журбы…

Хай усё адыходзіць:

Чаму быць — таму быць!..