Я не падману: вершы, песні, балады

Караблі пастаяць — і кладуцца на курс,

Але вернуцца зноў скрозь усе непагоды.

Не міне і паўгода, — вярнуся ў свой кут,

Каб затым зноў пайсьці,

Каб затым зноў пайсьці на паўгода.

Што ж, вяртаюцца ўсе, — толькі лепшых сяброў,

Толькі самых каханых, згубіўшы, ня вернеш.

Так, вяртаюцца ўсе, самых блізкіх апроч…

Лёсу веры няма,

Лёсу веры няма, ды й сабе хіба верыш.

Але ж хочацца верыць, што гэта ня так,

Што паліць караблі хутка скончыцца мода.

Я, вядома ж, вярнуся ў сяброўскіх гуртах.

Я, вядома ж, сьпяю,

Я, вядома ж, сьпяю, — пачакайце з паўгода.

Я вярнуся пры марах, вярнуся ў сябрах,

Я, вядома ж, сьпяю,

Я, вядома ж, сьпяю, — пачакайце з паўгода.