Я не падману: вершы, песні, балады

Золак быццам лязом паласнуў па вачах.

Ляскатнулі куркі, уздымаючы жах.

І, адкуль ні вазьміся, узьніклі стралкі,

І ўзьляцелі стракозы з пратухлай ракі,

І пацеха пайшла — ў дзьве рукі! Ў дзьве рукі!

Леглі мы на жывот, небаракі-ваўкі.

Нават той, нават той, хто ныраў пад флажкі,

Чуў ваўчыныя ямы падушкамі лап,

Той, каго нават куля дагнаць не магла,

Узапрэлы ад жаху, прылёг і аслаб.

Я ня чуў, каб жыцьцё дагаджала ваўкам.

Марна любім яго, адналюбы.

Вось у сьмерці прыгожы, шырокі выскал

І здаровыя белыя зубы!

Дык хай дзівіцца вораг на воўчы наш сьмех —

Мы сабакам шчэ каркі намылім!..

Але кроўю вытатуірованы сьнег

Тае з росьпісам: больш не ваўкі мы!

Мы паўзьлі, як сабакі, стуліўшы хвасты.

Жах зьдзіўленьня ў вачах, небу ўзьнятых, застыў:

Ці то нас пакараньне спасьцігла зь нябёс?

Ці то сьвету канец? Ці ў мазгах перакос?

Толькі білі ўналёт нас з жалезных стракоз!

Кроўю вымаклі мы на сьвінцовым дажджы

І скарыліся, бо ўсё адно не ўцячы!

Жыватамі гарачымі плавілі сьнег…

Распачаў тую бойню — ня Бог! — чалавек!

Хто ляціць — тым у лёт! Хто бяжыць — тым у бег!

Зграя псоў, не вяжыся! Ваш брэх, як ныцьцё! —

Мы на роўных ня ўпусьцім удачы!

Мы, ваўкі, любім воўчае наша жыцьцё!

Вы ж сабакі й канец ваш сабачы!

Усьміхаюся ворагу, — воўчы мой сьмех

Вас і тут не пакіне сухімі!

Але кроўю вытатуірованы сьнег

З нашым росьпісам: больш не ваўкі мы!

Лес, ваўкі! — Хоць каго з вас я там зьберагу!

Гайда ў лес! — Бо цяжэй жа забіць на бягу!

Уцякайце! Ратуйце сваіх шчанюкоў!..

Я бягу на вачах напаўп'яных стралкоў

І склікаю аблудныя душы ваўкоў.

Хто жывы, затаіўся на беразе тым.

Што магу я адзін — тут, на полі пустым?

Вочы дрэнна глядзяць! Нос ня чуе здалёк!

Дзе ваўкі? Дзе былое лясное зьвяр'ё?

Дзе ж ты там, жаўтавокае племя маё?

А наўкола зьвяры шнараць досьвіткам дня

З тых, што воўчых ня ведаюць клічаў.

То сабакі, — шчэ ж нейкая наша радня!

Мы раней іх лічылі здабычай!

І я кідаю ворагу воўчы свой сьмех

Аскаболкамі іклаў гнілымі.

Але кроўю вытатуірованы сьнег

Тае з росьпісам: больш не ваўкі мы!..