* * *

Даўно не спаў, як ў жаўнерскім ложку.

Дакучлівая стома цвеліць толькі.

Тваіх вачэй маўклівыя валошкі

Запаланілі зырка наваколле.

Ашчадна захаваю сум блакітны

Углыбіні чысцюткага ўспаміну.

Як Свіслач, вопратку гранітную

За тлумным горадам я скіну.

Загрузка...