УЦЁКІ

Уначы Вурдалак галасіў.

Ў Мёртвым возеры білі званы.

Я з апошніх падманлівых сіл

Пілаваў на сябе кайданы.

Гэта ноч для уцёкаў — як ёсць.

Я не ведаю лепшых замоў:

Абароніц мяне прыгажосць,

Захавае ад скону любоў.

Што мне жахі твае, Вурдалак?

Ты ў памыйныя здрады не ўлез.

Вечарніца, як змоўніцкі знак,

Мне сцяжыну пазначыла ў лес.

Ў Мёртвым возеры білі званы…

Загрузка...