ЯБЛЫКІ

У неба яблыкі ўзляталі,

А з неба падалі каменні.

І людзі з боскім утрапеннем

Глыжы ў садах сваіх збіралі.

Яны дзівіліся, як дзеці,

Яны былі на сёмым небе:

— Гніляк няхай бы трапіў дзесьці…

— Відаць, падзейнічаў малебен.

Зімой дзівіліся нанова:

— Вось гэта, браткі, захаванне,

А што цвярдыя для ўжывання —

То яблык спее адмыслова.

Чакаюць людзі — як умеюць, —

Калі ўжо яблыкі паспеюць.

Загрузка...