НА ВЕЧАРЫ ПАЭЗІІ

Анатолю Сысу

О, колькі нас вояў

Мянціць языкамі,

І то калі ў гэтым

Няма небяспекі.

— Ты сам паспрабуй.

…І стаю перад вамі,

І вусны дранцвеюць,

І шэпты, як здзекі.

З чаго распачаць

Мне размову, каб словы

Прытулак знаходзілі —

Ў душах сагрэцца?

Якія узрушаць

Жыццёвыя сховы,

Каб грукала слова

Аб сэрца да сэрца?

Хвіліны маўчання

Даўжэй за гадзіны.

З чаго распачаць?..

Пачынаю з Радзімы.

Загрузка...