Жыла баба Дора.
Заўчора, учора
Жыла баба Дора...
А сёння дзед Ясь
Дамавіну збівае.
Старанна збівае,
З сабой размаўляе.
«Мо й час табе, Дора...
Не скажаш, што рана.
Ды вунь памідоры
Яшчэ не сабраны.
Шчэ яблыкі трэсці
I бульбу капаць...»
Габлюшкі на цеслю,
Як ружы, вісяць.
Памерла старая.
Што зробіш: пара...
На момант змірае
Рука цесляра.
Ён цяжка, нягнутка
Сядае пад плот —
Скруціць самакрутку
I выцерці пот.