У САМАЛЁЦЕ


Адчую сутаргу, што апякла крыло

Над родным возерам у пералётнай птушкі,

У бестурботнай птушкі-весялушкі,

Якую ў першы вырай павяло.

I здасца, што ад дзедавай страхі

Шугае самалёт —

I воблакі тугія

Узорваюць не крылы, а плугі...

Загрузка...