Адкрыццё

На іпадроме скачкі!

Скачкі!

Спёка...

З блішчастых конскіх спін

Дажджом сцякае пот.

Глядзі,

як гнедая ўсіх абышла далёка!

Не бег, а пылам над, зямлёю над —

Палёт.

Ківаюць знаўцы: лепш за ўсіх ідзе,

Хто ставіў на яе — не памыліўся...

А ёй самой за гэта што перападзе?..

А гнедая адчула, як стаміўся

Стары жакей, і хоча даскакаць

Хутчэй за ўсіх бясконцымі кругамі,

Каб там, на фінішы, апухлымі губамі

Пяшчоту рук пачуць —

I заіржаць.