Адкрыццё

Хтось затвор на вінтоўцы намацаў.

А птушкам

Збірацца ў дарогу.

Птушкі могуць вяртацца.

Кулі вяртацца не могуць.

I нікуды не дзецца

Ад хвіліны, ў якую

Ім сустрэцца:

Птушцы і кулі.

Неба ўскрыкне!..

I на воблака белае-белае

Кроў птушыная пырсне

Брусніцамі спелымі.

Куля болю не знае...

Шмат чародаў птушыных

Сакавік загайдае

На халодных галінах.

Ды гарачай рукою

Зноў намацае нехта затвор.

I няма нам спакою...

Бы чакаем мы стрэлу.

Ва ўпор.