Адкрыццё

Не прыйдуць у начы — і катаваць

Не павядуць у змрочны склеп, за краты...

Злачынец, спі! Няма каму пытаць:

Ты вінаваты ці не вінаваты.

Суддзя твой спіць, і спяць вартаўнікі;

А ў ката у твайго сягоння свята,

Яму й няўцям, што ты жывеш такі,

Хай вінаваты, хай не вінаваты.

Забойца, спі! У кнігах спіць закон,

I пыл палёг на літары закона —

Спакойна спі! Твой палахлі вы сон

Ніхто не прыйдзе патрывожыць сёння!

Дык што ж крычыш! Чаго баішся? Ты!..

Прад кім гатовы пахіліць калені?

Перад сумленнем? Прэч яго! Сумленне —

Вярыгі рознай дробнай свалаты!

А ты!..

I ўсё ж не спіш...

Крычыш...

Баішся ты...