Адкрыццё

Усё больш сяброў — і менш...

Такая справа...

I зойме раптам адзінота дых,

I ты вярнуць хацеў бы нават тых,

Каго вяртаць даўно не маеш права.

Як на слупах пажоўклыя аб'явы,

У памяці размыты твары іх,

Былых каханых і сяброў былых;

I іх вяртаць — балючая забава.

Яны прайшлі, я к вёсны альбо зімы,

Яны ў трамваях пралятаюць міма,

Ніхто з іх нават не зірне назад,

Ніхто не скажа, хто ў тым вінаваты,

Што ўсе мы неяк прадчуваем страты,

А'ле ніяк не пазбягаем страт.