La morto de Ivan Iljiĉ

VIII

Estis mateno. Mateno estis nur pro tio, ke Gerasim foriris kaj venis lakeo Pjotr, estingis kandelojn, malfermis unu kurtenon kaj komencis poiomete ordigi la cxambron. Cxu mateno, cxu vespero estis, cxu vendredo, cxu dimancxo " cxio estis egala, cxar estis la sama: obseda, ecx por momento ne cxesanta, turmenta doloro; la scio de senespere plu kaj plu foriranta, sed ankoraux ne foririnta vivo; alproksimigxanta cxiam la sama timiga, malamata morto, kiu sola estis realo, kaj cxiam la sama mensogo. Kiaj do povus esti nun tagoj, semajnoj, kaj horoj de tago?

Li bezonas la ordon, ke matene sinjoroj trinku teon , " li pensis kaj diris nur:

Li bezonas ordigi la salonon, kaj mi malhelpas, mi estas malpurajxo, malordo , " li pensis kaj diris nur: " Ne, lasu min.

La lakeo umis plu. Ivan Iljicx etendis la brakon. Pjotr serveme aliris.