Лебедзь чорная

Супакойся, мой сыночак,

У вакно не пазірай!

Там у ботах кот грукоча,

Там вядзьмар чаруе край.

Пад гарою ў царсьцьве сонным

Ян-царэвіч на кані

Б'ецца з волатам-драконам,

Меч гартуецца ў вагні.

На грудзёх таго дракона

Заламаны чорны крыж.

А пад ім няма закону, —

Паліць, нішчыць... Ты дрыжыш?

Ты спалохаўся? Ня бойся!

Ён слабы на гэты раз,

Ён загіне! Супакойся...

I мінецца страшны час...

Суцяшае бацька сына,

Моцна туліць да сябе.

Ноч за вокнамі няспынна

Ў шале поцемкі скрабе.

Паланіца ў небе зоры

Пагасіла. Полах б'е.

Пад дажджом агню ўвесь горад

Звышлюдзкое гора п'е.

Stuttgart 22. 10. 44.