Лебедзь чорная

Ты ня хмур, галубка, бровы,

З крыўды вуснаў ня грызі.

Шлях твой, ведаю, суровы

Але чысты, ня ў гразі.

Толькі згінуў сьмех дзявочы,

Зьнікла юная пара.

Я чытаю твае вочы.

Будзе лёгка з-пад пяра

Ліцца ласка, дарагая,

Хваляй весьняе ракі.

Маладосьць твая другая

Завіне ў мае радкі.

Не скажу табе грубога,

Нават смутак прыдушу.

Хай мой верш, як вера ў Бога,

Супакойвае душу.

Хай гучыць ён калыханкай.

Ты вячорнаю парой

Да мяне прыйдзі каханкай,

Раніцой ідзі сястрой.