Я з табою сядзеў ля ракі,
Між чароту плылі шчупакі...
Над вадою трымцеў плавучок.
— Можа плотку падчэпе кручок?
А што думала ты — ня ўгадаць.
Твой пагляд лашчыў водную гладзь.
I сьпявала ты ціхенька мне:
— Ці кахаеш, мой любы, ці не?
Раптам голас узрушаны сьціх,
Ты танула ў абдымках маіх.
I ў той момант, нібы назнарок,
Патануў на вадзе плавучок.