ЛЯ РАКІ

Я з табою сядзеў ля ракі,

Між чароту плылі шчупакі...

Над вадою трымцеў плавучок.

— Можа плотку падчэпе кручок?

А што думала ты — ня ўгадаць.

Твой пагляд лашчыў водную гладзь.

I сьпявала ты ціхенька мне:

— Ці кахаеш, мой любы, ці не?

Раптам голас узрушаны сьціх,

Ты танула ў абдымках маіх.

I ў той момант, нібы назнарок,

Патануў на вадзе плавучок.

Загрузка...