Рэканструкцыя неба

***

я бяздомныя рухі цела свайго

я бяздомныя рухі цела свайго напаткаю

у завані

між караблёў п’яных

дзе сухажыльлем разьвесілі кашаль

на дрэвах

аглохлых ад вачэй безьлічы

дзе шкарлупіньне на шкло налепла

мне не адскрэбці

і белая вусьцішнасьць

матыльком

сядае на голую сьпіну

вольную

ад крылаў ад крыкаў ад пацалункаў

мая свабода навыварат пляце сабе КОкан

і КОжны з нас вусьціш

і КОжны з нас паасобку