Moord op de Albert Cuyp

33

Graanoogst sluit de deur en neemt plaats tegenover de vrouw. ‘Zo, mevrouw De Lange, ik ben blij dat u meteen kon komen.’ Ze lacht schril. ‘Nou, veel keus had ik niet, hè? Twee agenten die ineens voor je deur staan en vragen of je meegaat voor een onderzoek. Of ik meteen maar alles wilde achterlaten! Dat is een ramp voor onze klantencontacten!’

‘Zoiets zei u al, ja. En daar heb ik onze excuses voor aangeboden. Het is natuurlijk niet onze bedoeling om u zakelijk te duperen.’ Graanoogst legt zijn notitieboekje voor zich neer. ‘Maar er zijn een paar dingen waarover we u dringend wilden spreken.’

‘Nou, kom maar op dan,’ zegt ze strijdlustig.

‘Om te beginnen: Missy Christie, zoals ze geloof ik bekendstond, was nogal een succes. Ik heb begrepen dat ze vooral goed was in de zogeheten specialiteiten. Wat moet ik me daar precies bij voorstellen?’

‘O, dat zijn de klanten met speciale wensen. Die willen dat een vrouw zich op een bepaalde manier kleedt, of dat ze op een bepaalde manier behandeld worden.’

‘Met rollenspelen, dus?’

Ze trekt een grimas. ‘Ja, onder andere. Maar het is niet altijd genoeg dat je een standaard verpleegstersuniformpje aantrekt of een kindermeisje voor ze wordt. Sommigen willen echt behandeld worden als bijvoorbeeld een baby. Of ze raken opgewonden van voeten. Of ze willen slaaf zijn, en worden vastgebonden en geslagen. Dat werk.’

‘Dat doet u zelf ook.’

‘Nou, dat dééd ik. En dan vooral het meesteressenwerk, de sm-kant, zeg maar. Ik heb nog wel een paar vaste klanten, maar nu zit ik natuurlijk meer in het management.’

Graanoogst knikt. ‘En Missy Christie was zo goed dat ze een aantal van uw klanten heeft overgenomen?’

‘Met name de mannen van de specials, ja. Zij zat niet in het harde sm-werk. Maar ze was echt goed in wat ze deed, dat klopt. Daar hebben we veel profijt van gehad.’

‘Zoiets hebben wij ook opgevangen.’ Graanoogst slaat zijn boekje open. ‘Ik heb gehoord dat sommige van uw collega’s aan de Oudezijds niet erg blij waren met het succes van Missy Christie.’

Ze glimlacht. ‘Ja, meneer Graanoogst, u weet hoe het gaat in de wereld: alles draait om vraag en aanbod. En Christie had veel te bieden, als u begrijpt wat ik bedoel. Dat heeft bepaalde collega’s enkele heel goede klanten gekost.’

‘Heeft er wel eens iemand bedreigingen geuit?’

‘Nee, niet echt. Je hebt natuurlijk soms wat onmin, onderling. Maar Amsterdam is groot en er komen veel mensen van buitenaf met allerlei sekswensen. Dus valt er eigenlijk voor iedereen wel wat te verdienen, als je het goed aanpakt.’

‘En Fleurs de Lys pakt het goed aan,’ suggereert hij.

‘Dat kun je wel zeggen, ja. We draaien lekker.’

‘Ook nu Missy Christie er niet meer is?’

De vrouw gaat verzitten. ‘Het is moeilijker, dat geef ik direct toe. We missen haar erg. En haar klanten ook, daar ben ik heel open in. Een vrouw als Chris vervang je niet zomaar.’

‘Dus bent u weer aan het scouten.’

‘Natuurlijk, dat doen we altijd. We blijven in onze branche voortdurend op zoek naar nieuw talent.’

Esterik klopt op de deur, steekt zijn hoofd om de hoek en vraagt: ‘Graanoogst, kun je even komen? Er zijn ontwikkelingen.’

‘Ik ben zo terug,’ zegt Graanoogst tegen de vrouw. En hij volgt Esterik naar buiten.