ЗАНАДТА ВЯСЁЛАЯ

Я вясёлая занадта дзеўка.

Пры занадта сумным існаваньні

Я — бы недарэчная прыпеўка

На грамадзка значным пахаваньні.

Я - нібы агністая вавёрка

На застыла-чорным мёртвым дрэве.

І, запнуўшыся на ўласным сьпеве,

Я сяджу і плачу горка-горка.

Загрузка...