ДЗІЎНЫ ЗЬВЯРОК

Нейк прывезьлі ў наш зьвярынец

Вельмі дзіўную жывёлу.

Вочкі-сонейкі са скрыні

Аглядалі ўсё наўкола.

Футра зьзяла, быццам поўня

Над блакітнымі палямі.

Вось які зьвярок цудоўны

Пасяліўся побач з намі!

Толькі лапкі аб падлогу

Да крыві ён абівае,

І яму на дапамогу

Вартаўнік не пасьпявае.

Скурка тонкая празь меру

І ад дотыку рукі

Рвецца горай за паперу

І паўзе ва ўсе бакі.

А ад позіркаў цікаўных

Ён сумуе і марнее,

І ад розных смачных страваў

На мытуху ён хварэе.

Ён нагадвае камэту,

Закапаную ў пясок.

А чаму - каб хтосьці ведаў,

Каб хоць трошкі дапамог...

Загрузка...