ПЕРАЎЗБРАЕНЬНЕ

Да Вэнэры прыйшоў Амур.

Кажа:

- Маці, я ўжо дарослы.

Мой маленькі дзіцячы лук

Не стасуецца з доўгім ростам.

Дай, матуля, мне лук другі,

Звонкі, моцны, важкі, тугі,

Каб далёка страляў і трапна,

Дай, матуля, мне лук такі.

Вось Вэнэра пайшла ў адрынку,

Прыцягнула чорную скрынку

І сказала:

- Мілы мой сынку,

За той час, як ты гадаваўся,

Сілкаваўся ды мацаваўся,

Так далёка зайшоў прагрэс!

Што твой лук! Лепш бяры абрэз!

Але нехта казаў, я чула,

Што яна яму прыцягнула

Не абрэз ці штосьці такое,

А кантэйнэр ядзернай зброі.

Уявеце ж сабе, якое

Нас чакае каханьне!..

Загрузка...