111 Fabloj

Paruo-bird' al maro venis;

Ghi entreprenis

Bruligon grandan de la mar'.

La tuta mond' tre miras pri deklar',

Kaj tremas pro terur' Neptuna akva lando,

Alflugas birdoj en abunda grando,

Alkuras bestoj muitaj por rigard',

Chu brulas jam la mar' kaj kun kioma ard'.

Jen sub influo de rapida famo

Alvenas manghemuloj al la mar'

Por la festena eksterordinar',

En kiu fisha sup' farighus chef-ornamo,

Pli bona ol la sup' de komercist' gastama,

Per kiu li regalas al estrar'.

Por la mirakla brul' kunvenas muftaj ili,

Starante sur la bord', senmove, en silent',

Nur iuj flustras dum atend':

"Jen tuj ekbolos ghi! Jen brulo shajnas brili!

Sed en realo mankis tute brul',

Boladon ech ne vidis la okul',

Kaj kia estis fin' de tuta entrepreno?

Kun granda hont' Paruo flugis for;

Projekto birda bruis kun furor',

Sed en efik' fiasko restis plena.

Dirante sen ofendo, kun sincer',

La simplan veron mi subtenas,

Ke antau la plenumo de afer'

Sin laudi ne konvenas.