111 Fabloj

Supere, kun admir' pri largha horizonto,

Jen Aglo shvebis alte kun fier'

Tre fore de la ter',

En nuboj, apud fulmofonto.

Kaj post la nuba grandioz'

Sidighis birda Regh' grenejon por ripoz'.

Por Aglo estas ghi mizera loko,

Sed por la Regh' ne gravas la shablon'.

Li sur grenejon flugis kun impon',

Vershajne pro forest' en tiu region'

De kverko au granita roko.

Kaj lau kapric', post kelkminuta rest'

Li flugis kun majest'

Al la grenej' alia por cheest'.

Vidinte ghin kokin' al amikino

Rezonas tiel kun afekt':

"Sed kial Agloj ghuas pri respekt'?

Chu per flugada nur inklino?

Nu, certe, sen babil',

Al la grenej' mi flugus kun facil'.

Do ni ne estu stultaj laukutime.

Pretendas Agloj vane je fier':

Forestas en natur' por ili la prefer';

Vi vidas, — apud ter'

Flugadas ili, kiel ni, proksime."

La Aglo al babil' respondas kun malshat':

"Eraras vi en via rezonad';

La Agloj, lau kapric', direktas sin al subo,

Sed por kokina gent' ne eblas flug' al nubo!»

Kritik-jughante pri talent'

Malbonajn trajtojn vi ne trovu,

Nur pri belec' admiri vi ekprovu,

Pri la divers-nivel' de ghia eminent'.