Байкі

— Здароў, Максім!

Забыўся, брат, на нас зусім.

Расказвай, што чуваць.

— Браточак, не магу!

— Ты мо сюды адпачываць?

— Ды не, бягу!

Я жду бяды з усіх бакоў.

— А што з табою? Можа, не сакрэт?

— Ды ў цэнтры (чуў мо?) выдалі дэкрэт —

На мяса здаць усіх быкоў,

Якім мінула дзесяць год.

Пастой… Прысядзь ды вытры пот…

Дык ты ж чаго падмазаў пяты?

— А мне ўжо бачыш, дваццаць пяты,

Дык страх такі напаў, не ведаю, дзе дзецца.

— Не разумею я… То ты ж не бык, здаецца,

I не ўцякаць табе я моцна буду раіць.

— Яно то так, але ж — гады…

Каб не нажыць якой бяды.

Дзкрэты як у нас, часамі, разбіраюць?

Не разбяруцца, зловяць — чык,

Тады й даводзь, што ты не бык.