Фантамас

V «Арыштуйце мяне...»

Вось ужо другі дзень пераапрануты валацугам камісар Жуў круціўся ў ваколіцах замка Бале. Захоўваючы інкогніта, ён мог весці расследаванне далей.

Пад час арышту валацугі жандар паводзіў сябе дзіўна: пачціва спыніўся за некалькі крокаў ад пераапранутага камісара, і ягоная рука машынальна ўзнялася да фуражкі.

— Я ж прасіў мяне не турбаваць! — шэптам сказаў камісар. Ягоны твар змяніўся ад крыўды.

— Пан камісар, я мушу сказаць нешта важнае.

— На нас глядзяць, і калі вы падышлі да мяне, то мусіце арыштаваць як валацугу.

— Пан камісар, не магу адважыцца,— адказаў жандар.

Жуў павярнуўся да яго спінаю.

— Я зраблю крок убок,— цвёрда сказаў ён,— нібыта ўцякаю, а вы схопіце мяне і надзенеце кайданкі.

Праз колькі часу валацуга, ужо ў кайданках, пакорліва ішоў побач з жандарам далей ад людзей. Нарэшце абодва схаваліся за дрэвамі.

— Што здарылася? — спытаў валацута жандара.

— Пан камісар, забойца вядомы. Тэрэза сказала...