My Zdies’ Emigranty

20 października

Liczba siedem występująca w związku z postacią Marii-Magdaleny: 1) Siedem złych duchów wypędzonych z niej przez Chrystusa. 2) w Ewangelii wg św. Jana wskrzeszenie Łazarza (brata Marii-Magdaleny) jest siódmym cudem dokonanym przez Jezusa, licząc od cudu w Kanie Galilejskiej. 3) W „Złotej Legendzie” opisującej pokutę Marii-Magdaleny można znaleźć następujący fragment: „Mieszkając bez przerwy w krypcie, była unoszona do nieba siedem razy dziennie na rękach aniołów i słuchała tam, będąc jeszcze w cielesnej postaci, chórów anielskich”. 4) W „Żywocie Marii-Magdaleny” spisanym przez Rąbana Maura długość grobu Chrystusa wynosi dokładnie siedem stóp.

Trzeba przypomnieć sobie inne symboliczne siódemki i sprawdzić czy mogą być przydatne w analizie postaci Marii Magdaleny; 1) Deut. 15,1-7: Po siedmiu latach służby można dać niewolnikowi wolność (jeśli na to zasłużył)! W Zoharze tym niewolnikiem wyzwolonym po siedmiu latach jest dusza przechodząca przez stopnie oczyszczenia. 2) W szkole mistyki Merkaba, aby osiągnąć wizję Tronu Bożego należało przejść przez siedem komnat, czego odpowiednikiem jest wędrówka poprzez siedem sfer nieba.

W książce pana Roche wydanej w serii studiów nad kataryzmem znalazłam też coś o siódemce: „…siedem stopni inicjacji było wyznaczone dla manichejczyków poprzez cztery kręgi wtajemniczonych i trzy kręgi wybranych. W inicjacji katarskiej odwoływano się natomiast do siedmiu szczebli Mądrości z poematu Boecjusza”.

Siedem stopni inicjacji, siedem komnat prowadzących do Boga (o tych siedmiu komnatach pisała także św. Teresa z Avila) – czyli przejście przez pewną barierę w inną sferę duchowości. Maria-Magdalena grzesznica; nawrócona, oczyszczona z demonów, pokutująca i unoszona siedem razy dziennie do Nieba – czy nie odpowiada to schematowi inicjacji, prowadzonej poprzez oczyszczenie, pokutę i odpowiednie praktyki magiczne, do nowego stanu duszy. T§ „barierę”, symboliczne przejście w inną rzeczywistość (duchową) przedstawia płaskorzeźba z XII wieku w Autun. Dwaj aniołowie unoszą św. Marię-Magdalenę do nieba poprzez dach pustelni czy sklepienie groty.

W athanorze, mającym formę wieży, miała zajść reakcja przetworzenia ołowiu w złoto, czyli transmutacja grzesznej duszy obciążonej pożądliwościami ciała w stan duchowej czystości.

A czym innym, jak nie taką metaforyczną transmutacją, było życie Marii z Magdali (Wieży), nawróconej jawnogrzesznicy, pokutującej, oczyszczającej swą duszę do duchowej nieskazitelności godnej uniesień aż do nieba.

Maria-Magdalena jest patronką Francji. Złośliwi mówią, że kraj ten ma patronkę na jaką sobie zasłużył. Legenda, opisująca życie Marii-Magdaleny na południu Francji, w okolicach Marsylii, pochodzi z IX wieku. Wcześniej uważano, że święta po opuszczeniu Jerozolimy wraz z Marią matką Jezusa i świętym Janem udała się do Efezu i że tam znajduje się jej grób. Ponoć był to grób św. Marii-Magdaleny i siedmiu Braci Śpiących (siedmiu męczenników). Znowu siódemka. Muszę poszukać czegoś o tych Męczennikach, skoro było ich właśnie siedmiu.