My Zdies’ Emigranty

17 stycznia

Lenistwo ukarane. Dzisiaj w bibliotece ucieszona Alicja podała mi książkę specjalnie dla mnie odłożoną: „Maria-Magdalena i jej tajemnica” Jacquesa Bonneta. Przeglądam, przeglądam i już wiem, że cała moja praca na darmo. Książka Bonneta wydana była w 88; gdybym przyjechała do Francji rok wcześniej, rok wcześniej zaledwie. Teraz mój dyplom uznany będzie za plagiat. Powlokłam się do domu w nastroju dekadenckim – nic więcej nie zrobię, stracone pół roku pracy. Cezary próbował mnie pocieszać:

– Czy to co piszesz jest identyczne z tekstem Bonneta?

– Tak, i on napisał więcej niż ja o wieży i o 77.

– Ale nie ma na pewno nic o Helenie, Szymonie Magu, nie ma wytłumaczenia związku między prostytutką a świętą, nie ma o Betanii.

– Nie ma, ale on też wpadł na trop Sophii i rozwinął genialnie komentarz do Pieśni nad Pieśniami – lamentowałam – nic więcej nie napiszę, za późno żeby zmienić temat, połowa roku.

– No to jak nie chcesz pisać, to marsz do roboty. Zapomniałaś już jak zmywałaś podłogi i pracowałaś nocą w uroczej fabryce konserw? – znęcał się nade mną Cezary.

– Dość mam szorowania podłóg w czyimś domu, nie nadaję się.

– A to niby czemu?

– Bo jestem za wątła, to mię nudzi i przez ten czas zrobiłabym wiele innych pożytecznych rzeczy. Nie jestem stworzona do ciężkiej pracy. W bibliotece owszem, ale nie przy taśmie czy balii.

– Pycha w tobie iście książęca – skomentował moją obronę Cezary.

– Czemu książęca? – zainteresowałam się przypominając sobie genealogię bliższych i dalszych krewnych.

– Zapomniałaś kto jest księciem tego świata? Dość mazgajenia się. Bonnet napisał kilka książek, a ty jesteś studentką i mniej od ciebie wymagają. Poza tym on nie dal żadnej ikonografii. Musisz teraz zrobić dwie rzeczy: połączyć w jakiś sposób swe rozważania ze średniowieczem, już to zrobiłaś dając cytaty z Rąbana Maura, i wykorzystać pracę Bonneta.

– Nie mogę pisać plagiatu – zwątpiłam w wartość rad mego męża.

– Nie namawiam cię do spisywania z jego książki. Pomyśl, on dał cały rozdział o Pistis Sophii i Pieśni nad Pieśniami, a więc zwalnia cię to od tych dwóch rzeczy. Powołujesz się w bibliografii na Bonneta, że on już udowodnił pewne związki, i idziesz dalej.

Powiedziane nie znaczy zrobione, ale spróbuję.