CVIII
Ecquid inest animo scriptis imitabile signis
Quo mea se nondum est testificata fides?
Ecqua notae novitas, aut lectae vocis, amorem
Quo movear, vel quem tu mereare, canet?
Nulla, puer dilecte, at divos more precantum
Sunt eadem nobis quoque canenda die.
Nil sonat antiquum tibi quo coniungar, ut olim
Quando adii primo nomen honore tuum.
Immortalis amor, quod in illo cunque novetur,
Ponderat annorum damna situmque nihil.
Nil senii rugis concedit, at omne vetustum,
Omne sibi antiquum, cedere cogit amor;
Gnarus ibi teneros persaepe virescere sensus
Qua periisse anni, voltus et ipse, ferant.