LXXXIX
Ede in flagitio te me liquisse repertum,
Protinus id vincam turpe fuisse nefas.
Ede vacillantes ob gressus, debilis ibo,
Reiciet causam vox mea nulla tuam.
Dedecoris nequeas mihi, care, imponere tantum,
Quo vicis optatae sit tamen ille color,
Quantum ego non duplicem; demum si malle fateris,
Notitiam voltu dissimulare queo.
Non adero quocunque loci spatiabere, nomen
Dulce tuum in lingua non habitare sinam;
Impietas oris quaedam ne peccet in illo
Prodere amicitiae forsitan ausa notas.
Omnia me contra pro te facienda vovebo;
Osus eris quem tu, non meus is sit amor.