LXXXVII
Care, mihi valeas, nec te sum dignus habere,
Et pretii tandem gnarus es ipse tui.
Omne caput meriti te liberat, omnia iura
Cassa mea in te sunt, syngrapha siqua dedit.
Quo sis iure meus nisi te donante, meaque
A parte o tantas quid mereatur opes?
Muneris egregii causa in me defuit omnis,
Iamque revertatur muneris ille favor.
Te dederas ignarum a te maiora mereri,
Cuive dabas tete non ego notus eram.
Gratia sic ingens, ipsis erroribus auta,
Recidit in dantis, res ubi nota, manum.
Teque habui, tanquam somno quis lusus inani
Node quidem rex est, luce dieque nihil.