CXXXVIII

Veriloquam sese iurat dum Cynthia, falsam

Qui scio iuranti credere nempe volo.

Scilicet ut puerum credat facilemque regenti

Me sibi, et in fictis artibus illa rudem.

Sic puerum fingens ab ea me virgine credi,

Quae vegetos mihi iam sentit iisse dies,

Ipse quoque accipio falsae periuria linguae

Virginis, ac verum sentit uterque premi.

Et negat iniustam sese cur illa? vicissim

Cur ego diffiteor dissimuloque senem?

O in amore bonum est species fidentis, et annos

Dinumerat nemo sponte senilis amans.

Sic ego cum domina fingo, mecum illa, suisque

Amborum vitiis ficta levamen habent.

Загрузка...