Shakespeare's Sonnets in Latin

XXXI

Quos desiderium finxit periisse meorum

Morte, tuum pectus, carius inde, tenent;

Omnis ibi pietas et munus amabile regnat,

Cordaque amicorum quae data rebar humo.

Quot lacrimas autem veras ad triste sepulcrum

Ex oculo elicuit relligiosus amor,

His velut exstinctis; quae tantum novimus esse

Mota situ, in te nam viva latere tamen.

Pectus, amicitiae custos ac vita sepultae,

Tu mihi carorum pignora quanta capis!

Hi tibi legavere in me sua; debita multis

Quae fuit, ad te nunc ius redit omne rei.

Tot facies caras in te contemplor, habesque

Has ubi tecum omnes, sum tuus omnis ego.