Shakespeare's Sonnets in Latin

CXLIX

Tene negas a me, virgo crudelis, amari,

Antefero nostris qui tua cuncta bonis?

Nilne tui memini? cuius, nimis improba, causa

Immemorem ipsius me iuvat esse mei.

Quisne tibi invisus mihi compellatur amice?

Quos, ubi tu frontem ducis, adulor ego?

Quin, mihi si voltu sis aspera, memet ab ipso

Supplicium praesens exigit ipse dolor.

Quid meritorum in me videor maioris habere,

Vnde tuum nolim despiciamve iugum?

Optima nostra tui vitium venerantur et omne,

Quippe coacta oculis, imperiosa, tuis.

Sed perge irasci, quid agas scio; vera videntes

Tu colis; hos oculos, scis bene, caecat amor.